جمهوري خلق چين يكي از معدود دولت‌هاي سوسياليستي دنياست كه آشكارا مدافع كمونيسم است. اين دولت زير نظر حزب كمونيست چين و بر مبناي قانون اساسي چين اداره مي‌شود كه در سال ۱۹۸۲ تصويب شده‌است. حكومت چين به دليل محدوديت‌هايي كه در بسياري از زمينه‌هاي اجتماعي از جمله آزادي رسانه، دسترسي به اينترنت، آزادي تجمع، حقوق باروري، آزادي تأسيس سازمان‌هاي اجتماعي و آزادي اديان برقرار كرده مورد انتقاد قرار گرفته‌است. رهبران چين نظام سياسي، ايدئولوژيك و اقتصادي كشور خود را به ترتيب با اصطلاحات «استبداد دمكراتيك مردمي»، «سوسياليسم با ويژگي‌هاي چيني» و «اقتصاد سوسياليستي بازار» توصيف مي‌كنند.
نظام سياسي چين از طريق دمكراسي نمايندگي و انتخابات برگزيده مي‌شود اما نظام انتخاباتي اين كشور بسيار متفاوت از نظام موجود در كشورهاي غربي است. سيستم انتخاباتي چيني‌ها به صورت سلسله‌مراتبي است. اعضاي كنگره‌هاي محلي خلق با رأي مستقيم تمام مردم انتخاب مي‌شوند اما اعضاي كنگره‌هاي رده بالاتر فقط با رأي اعضاي كنگره رده پائين خود انتخاب مي‌شوند. نظام سياسي چين به مقدار قابل توجهي مركززدا است يعني مقامات استاني و شهرستاني از خودمختاري قابل توجهي برخوردارند. به جز حزب كمونيست، حزب‌هاي ديگري هم در اين كشور وجود دارند كه در كنگره ملي خلق و كنفرانس مشورتي سياسي خلق نيز حضور دارند اما اكثريت قريب به اتفاق نمايندگان از حزب كمونيست چين انتخاب مي‌شوند و اپوزيسيون واقعي در مقابل آن وجود ندارد. با اين وجود حمايت مردمي از حكومت رضايت عمومي از شيوه مديريت كشور بالاست و بر اساس يك تحقيق در سال ۲۰۱۱ حدود ۸۰ تا ۹۵ درصد مردم از حكومت مركزي خود رضايت دارند.
جمهوري خلق چين يكي از معدود دولت‌هاي سوسياليستي دنياست كه آشكارا مدافع كمونيسم است. اين دولت زير نظر حزب كمونيست چين و بر مبناي قانون اساسي چين اداره مي‌شود كه در سال ۱۹۸۲ تصويب شده‌است. حكومت چين به دليل محدوديت‌هايي كه در بسياري از زمينه‌هاي اجتماعي از جمله آزادي رسانه، دسترسي به اينترنت، آزادي تجمع، حقوق باروري، آزادي تأسيس سازمان‌هاي اجتماعي و آزادي اديان برقرار كرده مورد انتقاد قرار گرفته‌است. رهبران چين نظام سياسي، ايدئولوژيك و اقتصادي كشور خود را به ترتيب با اصطلاحات «استبداد دمكراتيك مردمي»، «سوسياليسم با ويژگي‌هاي چيني» و «اقتصاد سوسياليستي بازار» توصيف مي‌كنند.
نظام سياسي چين از طريق دمكراسي نمايندگي و انتخابات برگزيده مي‌شود اما نظام انتخاباتي اين كشور بسيار متفاوت از نظام موجود در كشورهاي غربي است. سيستم انتخاباتي چيني‌ها به صورت سلسله‌مراتبي است. اعضاي كنگره‌هاي محلي خلق با رأي مستقيم تمام مردم انتخاب مي‌شوند اما اعضاي كنگره‌هاي رده بالاتر فقط با رأي اعضاي كنگره رده پائين خود انتخاب مي‌شوند. نظام سياسي چين به مقدار قابل توجهي مركززدا است يعني مقامات استاني و شهرستاني از خودمختاري قابل توجهي برخوردارند. به جز حزب كمونيست، حزب‌هاي ديگري هم در اين كشور وجود دارند كه در كنگره ملي خلق و كنفرانس مشورتي سياسي خلق نيز حضور دارند اما اكثريت قريب به اتفاق نمايندگان از حزب كمونيست چين انتخاب مي‌شوند و اپوزيسيون واقعي در مقابل آن وجود ندارد. با اين وجود حمايت مردمي از حكومت رضايت عمومي از شيوه مديريت كشور بالاست و بر اساس يك تحقيق در سال ۲۰۱۱ حدود ۸۰ تا ۹۵ درصد مردم از حكومت مركزي خود رضايت دارند.
اختلافات مرزي